Hiacynt w doniczce – podlewanie i pielęgnacja
Jak pielęgnować i jak podlewać hiacynty w doniczce? Co warto wiedzieć na temat uprawy tych pięknych, oszałamiająco pachnących, wiosennych kwiatów? Sprawdź!
Spis treści
Hiacynt w doniczce
Hiacynt wschodni (Hyacinthus orientalis) w naturalnych warunkach rośnie w Azji Mniejszej, a jego kwiaty są niebieskie. Roślina ta należy do rodziny szparagowatych. Współcześnie znaleźć można około 200 odmian hiacyntów, różniących się między sobą wielkością, liczbą kwiatów w jednym gronie czy też okresem kwitnienia. Kwiatostany hiacyntów składają się z kilkudziesięciu dzwonkowatych, pachnących kwiatków, które mogą być białe (White Pearl), fioletowe, różowe i czerwone. Pięknie wyglądają też odmiany żółte i łososiowe, które jednak są rzadkością. Hyacinthus orientalis dorasta do około 30 cm wysokości i wyrasta z jędrnej cebuli, która zawiera materiały zapasowe i skrywa pąk kwiatostanowy. Wiosną, wraz z pojawieniem się pierwszych ciepłych dni, pęd kwiatowy wyrasta ze środka rozety wąskich listków. Pod koniec lata lub wczesną jesienią nadziemne części roślin zamierają, a cebulki hiacyntów przechodzą w stan spoczynku, który trwa aż do następnej wiosny.
Zawarte w łuskach cebul zapasy substancji odżywczych powodują szybkie wybudzenie się hiacyntów ze stanu spoczynku. Można je przygotowywać do kwitnienia już w styczniu i wczesną wiosną. Dopóki na zewnątrz panuje niska temperatura, najlepiej uprawiać je w mieszkaniu. Gdy na dworze zrobi się cieplej, możemy wystawić nasze hiacynty przed domem lub posadzić na rabatach. Jakie odmiany hiacyntów znajdziemy w sklepach ogrodniczych?
- Hiacynty holenderskie, które należą do najpopularniejszych odmian. Mogą mieć pojedyncze lub podwójne pąki kwiatowe, które występują w szerokiej gamie kolorów. Cenione są zwłaszcza za gęstość i wielkość kwiatostanów (osiągają 30 cm wysokości).
- Hiacynty francuskie, które są niższe i mniej bujne od hiacyntów holenderskich. Dorastają do 15 cm i mają luźno rozmieszczone na pędach kwiaty.
- Hiacynty miniaturowe, które są jeszcze mniejsze od hiacyntów francuskich, bo osiągają co najwyżej 10 cm wysokości.
- Hiacynty multiflora, które wypuszczają z jednej cebulki kilka pędów kwiatowych i osiągają wysokość 15 cm.
Jak sadzić hiacynty w doniczce i jak wybrać najlepsze cebulki hiacyntów?
Hiacynt doniczkowy to roślina, którą najczęściej kupujemy w doniczce, z zielonymi kwiatostanami. Ustawiony w cieple, szybko się rozwija i przekwita. Hiacynt w doniczce najlepiej rośnie, gdy ma dużo światła, w przeciwnym razie jego kwiaty będą wiotkie, a ich główki będą ciążyć ku dołowi. To roślina doniczkowa, która wymaga minimalnej pielęgnacji. Wystarczy ją umiarkowanie podlewać i nie trzeba jej nawozić. Jeśli z kolei zdecydujemy się na posadzenie hiacyntów w ogrodzie, musimy wiedzieć, że kwitną one od marca do połowy maja. Hiacynt w doniczce może cieszyć nasze oczy i zmysł powonienia nawet już od Gwiazdki, o ile przeprowadzimy proces przyspieszający jego kwitnienie, czyli tak zwane pędzenie hiacyntów, które polega na odpowiednio długim chłodzeniu cebul hiacyntów i umieszczeniu ich w kolejnym kroku w pomieszczeniu o wyższej temperaturze.
Jak wybrać cebulki hiacyntów? Najlepsze okazy będą duże, jędrne, gładkie i nieuszkodzone. Nie mogą też mieć żadnych przebarwień czy nalotów. Do pędzenia nie nadaje się cebulka wykopana z ogrodu, ponieważ hiacynt, który z niej wyrośnie, nie zakwitnie w doniczce . Nie uzyskamy też kwiatostanów, jeśli dane cebule zostały już raz poddane takiemu zabiegowi. Warto zaznaczyć, że w sklepach znaleźć można cebulki przygotowane już do pędzenia (wcześniejszego kwitnienia). Barwę kwiatów hiacynta możemy w przybliżeniu określić po kolorze cebuli. Okazy z białą łuską to odmiany białe lub żółte, natomiast z czerwoną łuską będą czerwone, różowe, niebieskie lub fioletowe. Jeżeli chcemy cieszyć się kwiatami hiacyntów przez większość zimy, musimy przygotować rośliny już pod koniec września. Młode cebulki umieszczamy na 2-3 miesiące w chłodnym i ciemnym pomieszczeniu, na przykład w piwnicy lub nawet na górnej półce lodówki. Powinny się znajdować w miejscu, gdzie panuje temperatura 7-9°C. Zabieg pędzenia jest konieczny, jeśli chcemy, by cebula rozwinęła odpowiedni system korzeniowy. W momencie, gdy zauważymy pojawiające się zawiązki korzeni, cebulę wkładamy do doniczki z ziemią lub do naczynia z wodą.
Jak uzyskać kwitnące hiacynty w doniczce? Pielęgnacja hiacynta
Jak w przypadku wszystkich roślin uprawianych w doniczkach, również hiacynt wymaga zabiegów pielęgnacyjnych, jednak należy tu wspomnieć, że nie są one ani praco-, ani czasochłonne. Pojemniki, w których będziemy uprawiać hiacynty, muszą mieć otwór odpływowy, a w razie jego braku należy dno pojemnika wyłożyć materiałem chłonącym nadmiar wody, na przykład tłuczniem lub mchem. Warto też zasilić glebę pod hiacynty węglem drzewnym, który zapobiegnie odkwaszeniu podłoża i je użyźni. Jaka ziemia będzie najlepsza dla naszych kwiatów? Hiacyntom najlepiej służy przepuszczalna i bogata w próchnicę gleba, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Możemy też wykorzystać specjalną ziemię dla roślin cebulowych. Cebulki sadzimy w taki sposób, by ich wierzchołki wystawały nad powierzchnię. Następnie przenosimy rośliny do chłodnego, ciemnego, przewiewnego pomieszczenia.
Jak powinno wyglądać podlewanie hiacyntów w tym czasie? Najlepiej podlewać je co 10-14 dni. Gdy pokażą się pierwsze pędy, wstawiamy nasze rośliny do cieplejszego pomieszczenia, stopniując im dostęp do światła. Na kilka dni warto nawet przykryć je otwartymi od góry kapturkami wykonanymi z gazety. Kiedy hiacynt kwitnie, przenosimy go w pobliże rozszczelnionego okna, do ogrodu zimowego lub do oszklonej, chłodnej werandy. Przez cały czas kontynuujemy regularne podlewanie hiacyntów, dbając o to, by ich cebule pozostawały niezamoczone. Jakie warunki do wzrostu powinien mieć hiacynt?
- Hiacynt doniczkowy najlepiej będzie kwitł wstawiony do jasnego pomieszczenia, a panująca w nim temperatura powietrza nie powinna przekraczać 20°C. Nie zaleca się stawiania hiacyntów w doniczkach w pobliżu grzejników lub w głębi mieszkania. Najlepsze miejsce dla nich to parapet okienny z dala od bezpośredniego źródła ciepła.
- Jak powinno wyglądać podlewanie hiacyntów, gdy zaczynają kwitnąć? Służy im podlewanie raz w tygodniu, przy czym pamiętamy, by podczas nawadniania chronić cebule hiacyntów przed zmoczeniem, w przeciwnym wypadku ich zielone liście i kolorowe kwiaty mogą zacząć gnić. Z tego samego powodu nie należy spryskiwać hiacyntów wodą (zasada ta dotyczy wszystkich roślin cebulowych).
Wyjątkowo efektownym rodzajem uprawy hiacyntów w warunkach domowych jest sadzenie ich w przezroczystym, szklanym naczyniu. W sklepach znajdziemy specjalnie przeznaczone do tego celu naczynia, jednak możemy też użyć szklanego wazonu przypominającego kształtem klepsydrę. Napełniamy wybrany pojemnik niechlorowaną wodą, a następnie umieszczamy cebulkę hiacynta w taki sposób, by znajdowała się nad powierzchnią wody. Pilnujemy, by nie dotykała wody, ponieważ grozi to jej zgniciem. Naczynie ustawiamy w ciemnym i chłodnym miejscu i czekamy do momentu, aż rozwiną się liście, co jakiś czas uzupełniając poziom wody. W momencie, gdy na cebulce widoczne będą pierwsze zielone pędy o długości około 5 cm, przenosimy naczynie do pomieszczenia, w którym jest więcej światła. Po przekwitnięciu hiacyntów hodowanych w szkle musimy je wyrzucić, ponieważ nie nadają się do ponownej uprawy ani w doniczkach, ani w ogrodzie.
Cebule hiacyntów w doniczce i w ogrodzie
Chociaż hiacynt w doniczce kwitnie stosunkowo długo, w końcu i jego kwiaty przekwitają. Usuwamy je wówczas, pozostawiając pęd i liście, a następnie ustawiamy w chłodnym miejscu i od czasu do czasu podlewamy. Gdy liście naszego hiacynta uschną, również je usuwamy. Wyjmujemy cebule hiacyntów z pojemników, przesuszamy je i przechowujemy do następnego sezonu, do jesieni, na przykład w kartoniku lub w torebce z ciemnego papieru, w przewiewnym i ciemnym miejscu. Wraz z nastaniem jesieni, na przełomie września i października, sadzimy cebulki w ogrodzie, ponieważ nie będą się już nadawać do uprawy w doniczkach. Rośliny powinny zakwitnąć na wiosnę. Jeśli zadbamy o to, by miały odpowiednie do wzrostu warunki, mogą cieszyć nas jeszcze przez trzy, a nawet cztery lata.
Hiacynty w ogrodzie powinny mieć słoneczne albo lekko zacienione miejsce, osłonięte przed silnymi wiatrem. Kopiemy dołek na cebule głębokości równej ich trzykrotnej wysokości. Po posadzeniu hiacyntów rabatę kwiatową przykrywamy warstwą słomy lub liści czy też gałązkami iglaków. Co zrobić w przypadku, gdy nie mamy możliwości posadzenia hiacynta w ogrodzie? Czy naszą cebulę pozostaje nam wyrzucić? Wręcz przeciwnie, możemy przezimować cebule na balkonie, sadząc je na przełomie września i października, podobnie jak w uprawie ogrodowej. Skrzynki z hiacyntami należy odpowiednio zabezpieczyć przed niską temperaturą, osłaniając je styropianem, grubą warstwą papieru albo agrowłókniną. Pojemniki lub doniczkę można też umieścić w innych, większych pojemnikach. Lukę pomiędzy dwoma pojemnikami uzupełniamy wówczas izolatorem (na przykład papierem), który będzie stanowił dobrą ochronę przed zimnem. Skrzynki umieszczamy na podłodze przy ścianie budynku, by zapewnić roślinie więcej ciepła i ochronę przed wiatrem.
Czas, w którym posadzimy sadzonki hiacynta do doniczki w dużym stopniu zależy od tego, kiedy chcemy, by zakwitły. Jeśli planujemy cieszyć swoje oczy kolorowymi kwiatami już w grudniu, należy zacząć przygotowywanie cebulek już w okresie od 15. do 30. września. Kwiaty hiacynta posadzone od 1. do 15. października zakwitną w styczniu. Na koniec dodajmy jeszcze kilka słów na temat chorób, jakie mogą zaatakować naszą roślinę w doniczce. Hiacynty są bardzo podatne na choroby bakteryjne i grzybowe, dlatego tak ważne jest wybranie dobrych, dużych, gładkich i zdrowych cebulek. Po zakupie należy je przechowywać w suchych pomieszczeniach, a podczas wykopywania trzeba uważać, by ich nie uszkodzić. Przed posadzeniem cebule hiacyntów warto zanurzyć w preparatach bakteriobójczych i grzybobójczych. Jakie choroby atakują najczęściej hiacynty?
- Fuzarioza cebul, która powoduje gnicie wierzchołków rośliny i piętek oraz powstawanie grzybni w kolorze różowobiałym.
- Penicilioza, która spowodowana jest przechowywaniem cebulek w zbyt wilgotnym pomieszczeniu. Jej objawy obejmują powstawanie małych, żółtobrązowych plam, które po pewnym czasie pokrywają się niebieskawym, pylącym nalotem.
- Szara pleśń, która może zaatakować nasze rośliny, powoduje powstawanie wypukłych, brązowych plam i szarego nalotu z ciemniejszymi zarodnikami grzyba.
- Mokra zgnilizna bakteryjna, objawiająca się powstawaniem na powierzchni cebulek miękkich, brązowych plam, które gnijąc wydzielają nieprzyjemny zapach.
