Winorośl japońska – sadzenie, uprawa i rozmnażanie
Winorośl japońska to efektowne pnącze, które doskonale się prezentuje, szczególnie w dużych ogrodach. Naturalnie występuje w Japonii, na Sachalinie oraz Półwyspie koreańskim. Jej obszerne liście osiągają nawet do 35 cm i zachwycają intensywnymi kolorami.
Spis treści
Opis rośliny
W naturalnych warunkach winorośl japońska (vitis coignetiae) osiąga nawet do 15 m, a jej roczne przyrosty wynoszą nawet do 4 m. Tym, co zwraca szczególną uwagę, są ciemnozielone liście, które jesienią przebarwiają się, zachwycając szkarłatnym odcieniem. Ogromne liście, od spodu pokryte są rdzawym kutnerem, choć niekiedy występują w postaci pięcioklapowej, są w zasadzie trójklapowe. Zachwycają swoim rozmiarem i kształtem, są niemal okrągłe i mocno karbowane.
Kwitnienie
W sprzyjających warunkach winorośl japońska zakwita już w pierwszej połowie maja, wydając kwiaty niepozorne, lekko pachnące, o delikatnej, zielonej barwie. Zebrane są w grona. Tym samym jest to najszybciej kwitnąca winorośl.
Owocowanie
Wraz z przekwitnieniem, w drugiej połowie września, kwiaty przekształcają się w delikatne owoce. Te z uwagi na swój smak są raczej niespożywane przez ludzi.
Winorośl japońska to pnącze, które podobnie jak inne gatunki winorośli pnie się za pomocą wąsów czepnych. W przypadku vitis coignetiae potrafią one osiągać nawet do pół metra.
Zastosowanie
Z uwagi na swoje imponujące rozmiary, winorośl japońska doskonale prezentuje się jako zwieńczenie dużych ogrodów, jako osłona altan, przy płotach lub osłonach, pozwalając częściowo zagłuszyć hałas z zewnątrz.
Charakterystyka winorośli japońskiej (vitis coignetiae):
- nieregularny pokrój,
- roślina preferuje stanowiska półcieniste, cieniste, słoneczne,
- gleba gliniasto-piaszczysta, gliniana, żyzna, przeciętna ogrodowa,
- gleba o odczynie obojętnym, lekko zasadowym lub lekko kwaśnym,
- umiarkowane podlewanie,
- najlepiej prezentuje się w ogrodach nieregularnych i śródziemnomorskich,
- roślina mrozoodporna — strefa mrozoodporności 5,
- kwitnienie wiosną.
Winorośl japońska — uprawa
Winorośl japońska jest rośliną łatwą w uprawie. Małe wymagania glebowe oraz brak konieczności przeprowadzania licznych zabiegów pielęgnacyjnych sprawia, że coraz więcej osób decyduje się na wybranie jej do swojego ogrodu. Jedyne, czego wymaga vitis coignetiae to zapewnienia odpowiedniego podparcia, które umożliwi jej wzrost.
Doskonale odnajdzie się w podłożu ubogim w substancje odżywcze, a przy tym nie wymaga dodatkowego nawożenia. Ciekawostkę stanowić może fakt, że liście winorośli japońskiej wybarwiają się intensywniej w glebie pozbawionej substancji odżywczych.
Vitis coignetiae bardzo dobrze znosi mrozy, nawet do -28,9 stopni Celsjusza. W okresie zimowym nie wymaga dodatkowego okrywania. Jedynie młode listki mogą wykazywać się niższą odpornością i wymagać dodatkowego zabezpieczenia.
Sadzonki należy sadzić wczesną wiosną, wybierając odpowiednie stanowisko. Warto zadbać o zapewnienie odpowiedniej podpory, np. przy ażurowych podporach.
Przed wysadzeniem sadzonek należy przygotować podłoże. W pierwszej kolejności warto zadbać o zapewnienie odpowiedniej przepuszczalność podłoża, poprzez zastosowanie dodatkowej warstwy drenażowej. Następnie, przed posadzeniem doły należy zaprawić starannie rozłożonym obornikiem, co wspomoże sadzonki w rozwoju.
Pamiętaj, po posadzeniu roślinę przycinamy.
Przycinanie pobudza winorośl, sprawiając, że ta będzie się odpowiednio rozkrzewiać. Następne cięcia wykonuje się zgodnie z potrzebami, gdy pnącze zacznie zachodzić na inne rośliny.
Dlaczego należy ciąć winorośli wiosną?
Winorośl japońska po posadzeniu potrzebuje od roku do nawet dwóch lat na to, by się zaaklimatyzować w nowym środowisku. Dopiero po tym czasie zaczyna rosnąć. Wówczas, w miarę potrzeb należy ją regularnie przycinać, by mogła się odpowiednio rozkrzewiać, od dołu.
W okresie początkowego wzrostu pnącze należy przycinać regularnie, pozbywając się nowych przyrostów oraz najgrubszych pędów.
Gdy roślina uzyska już pożądany kształt, należy pamiętać o regularnym przycinaniu vitis coignetiae.
Aby uzyskać najlepsze rezultaty, roślina powinna być przycinana najpóźniej na początku wiosny. Zbyt długa zwłoka sprawia, że winorośl japońska podczas przycinania „płacze”, co znacząco spowalnia proces gojenia, narażając roślinę na zakażenie chorobą grzybową.
Latem należy przycinać pędy po częściowym zdrewnieniu nowych przyrostów. Wówczas warto również usunąć zbędne liście i kwiatostany, a także boczne pędy, które silnie rosnąc, zajmą dodatkową przestrzeń.
Decydując się na przycinanie winorośli późną jesienią lub zimą, należy wstrzymać się z zabiegiem do czasu, aż opadną wszystkie liście, pamiętając przy tym, by przycinać pnącze jeszcze przed rozpoczęciem wegetacji.
Winorośl japońska w ogrodzie
Odpowiednio dobrane pnącze pozwala odmienić każdy ogród. Doskonale oddziela od miejskiego zgiełku, stwarzając nawet w samym centrum prywatną przestrzeń do wypoczynku.
Jednym z pnączy wartych rozważenia podczas aranżacji ogrodu są winorośle japońskie. To roślina stosunkowo łatwa w uprawie. Nie wymaga przeprowadzania licznych zabiegów pielęgnacyjnych, a przy tym zachwyca swoim efektownym wyglądem.
Jesienią liście winorośli japońskiej przebarwiają się, przybierając zachwycające barwy od czerwonych po szkarłatne. Co więcej, pnącza te są mrozoodporne, dlatego idealnie sprawdzą się również w naszym klimacie.
